به گزارش غلات نیوز از صنعت غذا، نگاهی به آمارها نشان می‌دهد که توزیع داخلی خمیرمایه در سال ۱۳۹۷ در حدود ۱۹ هزار و ۳۱۷ تن خمیر خشک و ۵ هزار و ۳۲۹ تن خمیرمایه تازه بوده که به نسبت مقایسه با سال ما قبل میزان مصرف خمیرمایه خشک ۹ درصد و خمیر مایه تر ۵/۴۱ درصد افزایش داشته است.
بررسی تحلیلی این آمار به‌خوبی نشان می‌دهد حال و روز صنعت تولید خمیرمایه حال و روز خوشی نبوده است و این وضعیت با توجه به تلاش‌های سندیکای تولیدکنندگان خمیرمایه در طول چند سال گذشته که همواره به دنبال راه‌های افزایش مصرف خمیر مایه در پروسه تولید نان سالم بوده‌اند آنچنان همخوانی ندارد.
به واقع نوسان نرخ ارز در سال گذشته، بروز سیل و نابودی بخشی از مزارع و به تبع آن کاهش تولید ملاس مورد نیاز تولیدکنندگان خمیرمایه در کنار افزایش تولید صنایع الکل‌سازی که قدرت جذب ملاس با قیمت بالاتر را داشتند همه و همه چراغ قرمز تولید را در صنعت خمیرمایه روشن کرده است.
بحرانی که بیش از آنکه ناشی از ضعف در پروسه تولید باشد ناشی از یک بام و دو هوای دستگاه‌های نظارتی در نحوه نظارت بر قیمت‌گذاری صنایع مختلف است، یعنی در حالی که به‌درستی صنایع قند و الکل‌سازی قادر به افزایش قیمت محصولات تولیدی‌شان با توجه به افزایش قیمت تمام شده تولیداتشان هستند، اما تولیدکنندگان خمیرمایه که با افزایش چند برابری قیمت ملاس به‌عنوان پایه اصلی تولیداتشان روبه‌رو شدند با ادله تثبیت قیمت نان از این امر بدیهی در اقتصاد محرومند.
یعنی از یکسو کمبود ملاس و افزایش قیمت حادث شده معضلات بسیاری را ایجاد کرده است، از سوی دیگر جریان‌سازی برخی اتحادیه‌ها و تشکل‌های تولیدکننده نان مانع از ادامه حیات اقتصادی تولید خمیر مایه در کشور شده است.
همه این شرایط در حالی رقم می‌خورد که نقش خمیرمایه در قیمت تمام شده یک قرص نان کمتر از ۳ درصد می‌باشد.
نکته قابل اعتنا در این وادی این است که در طول ۶ ماه گذشته تولیدکنندگان خمیرمایه در راستای مدیریت پروسه تولیدی از ملاس‌های داخل انبارهایشان استفاده کرده‌اند و امروز که دیگر انبارهایشان خالی شده اگر سریعاً متولیان امر فکری به حال وضعیت تولید خمیرمایه که این روزها از توجیه اقتصادی هم افتاده، نکنند، فردا دیگر نه از تاک نشان خواهد ماند و نه از تاک نشان و همه زحمات یک دهه گذشته برای ورود خمیرمایه به پروسه تولید نان و جایگزینی با جوش‌شیرین که تبعات ناگواری برای سلامت جامعه دارد به باد خواهد رفت.

نویسنده : محمدرضا جمشیدی