چرا به مسئولین کنترل کیفی، ثروت‌های پنهان کنترل اطلاق می‌شود با توجه به رقبای فراوان در عرصه صنایع تنها کاراکتری که بقای یک صنعت را در سطح جامعه می‌تواند تضمین نمایند عنایت به کیفیت محصولات و بحث کنترل کیفی است، چرا که با توجه به بسته‌بندی، ایجاد تنوع و زیبایی ظاهری محصول نهایی، اگرچه در گام اول شرط لازم برای ورود به بازار است اما شرط کافی نمی‌باشد. مهندس مجتبی آل‌بویه، مسئول کنترل کیفیت کارخانه آرد سرچشمه شاهرود ضمن بیان مطلب فوق گفت: مصرف یک کالای باکیفیت زمانی ادامه می‌یابد که کیفیت آن نیز مورد انتظار مشتری باشد. پس چنانچه مدیران کارخانجات و صنایع این مهم را سرلوحه امور قرار دهند، مسلماً دیری نخواهد پایید که نردبان ترقی را طی نمایند. وی افزود: این حالت در صورتی اجرا می‌گردد که واحد کنترل کیفیت (Q.C) و بالطبع مسئول کنترل کیفی فردی مسئول، آگاه، باتجربه و دارای اطلاعات به‌روز (up to date) باشد. با بررسی صنایع موفق به این نکته می‌رسیم که یک مدیر موفق در ابتدای امر به جای تفکر به مسائل مالی و کلیشه‌ای، بیشتر به ارتقاء واحد کنترل کیفیت می‌اندیشد. برای رسیدن به این منظور حتی در گام‌های اول متضرر ضرر مالی و هزینه نیز می‌شود، اما چون بر این اعتقاد است وقتی کیفیت کالا مناسب باشد قطعاً مورد رضایت مشتری قرار خواهد گرفت که نتیجه آن تداوم تولید خواهد بود. آل‌بویه ادامه داد: زمانی که محصو تولیدی جایگاه خود را در عرصه فروش یافت، باز هم با همکاری همان مسئول فنی یا مسئول کنترل کیفیت به راه‌های کاهش قیمت تمام شده به موازات حفظ کیفیت جهت تسلط بر بازار و حذف رقبا می‌پردازد. از این جهت است که مسئولان کنترل کیفی، ثروت‌های پنهان کنترل نامیده می‌شوند. عنصری که بقای یک صنعت را تضمین می‌کند! مسئول کنترل کیفی کارخانه آرد سرچشمه شاهرود در خصوص نقش و جایگاه مسئولین کنترل کیفی در کشور گفت: مسئولان کنترل کیفی بعد از گذراندن یک دوره آموزشی کوتاه مدت در رابطه با صنعت مربوطه در معاونت غذا و دارو و اداره استاندارد و تحقیقات صنعتی شهرستان تابعه و محل خدمت خود پس از کسب نمره قبولی موفق به دریافت گواهینامه کنترل کیفی از سوی این اداره‌ها شده و موظف به تحقق اهداف ذکر شده در نظامنامه کیفیت که برای هر صنعت مختص به خود می‌باشد می‌گردند که این شامل کنترل کیفیت مواد اولیه، مواد نیم‌ساخته، محصولات تولیدی، رعایت نکات برچسب‌گذاری محصولات و همچنین در سطح عرضه محصولات می‌باشند. چنانچه محصولی از سوی ارگان‌های ذکر شده فاقد استاندارد شناخته شوند، علاوه بر ابطال پروانه و مهر استاندارد در صورت ادامه تولید، واحد به اداره تعزیرات معرفی می‌گردد. بنابراین چنانچه مسئول کنترل کیفیت بر کار و وظایف خود اشراف نداشته باشد از سوی نهادهای دولتی مورد مؤاخذه قرار می‌گیرد. مسئولین کنترل کیفی در کشور مورد حمایت خاصی قرار نمی‌گیرند مگر در شرایطی که مدیریت واحد تولیدی از بینش بالایی برخوردار باشد که در این صورت جایگاه مسئول کنترل کیفی را تشخیص داده و به حمایت همه جانبه از او می‌پردازد که این موارد عمومیت نداشته و اکثریت را شامل نمی‌شود. وی در خصوص مشکلات مسئولین کنترل کیفی گفت: اصلی‌ترین و مهم‌ترین مشکل مسئولان کیفیت، شناخته نشدن جایگاه آنان است که این خود موجب بروز مشکلات و مسائل دیگری می‌گردد. از آنجایی که اینجانب بنا به تجربه کاری و داشتن سابقه خدمت در حدود 20 سال در این عرصه، از سوی مسئولین کنترل کیفیت شهرستان شاهرود به عنوان نماینده این صنف شناخته می‌شوم و بالطبع در جریان مشکلات و مسائل کاری ایجاد شده برای همکارانم قرار می‌گیرم. وی افزود: متأسفانه عدم شناخت جایگاه و نقش اصلی مسئول فنی از سوی برخی مدیران باعث شده که به آنان بعضاً حتی به عنصری نامطلوب و ؟؟؟ که فقط جهت ایجاد شرایط لازم برای به دست آوردن پروانه ساخت و یا ادامه اجازه تولید نگاه می‌شود که متعاقباً باعث دلسردی و بی‌انگیزگی همکارانی که در این شرایط قرار می‌گیرند می‌گردد. در حال حاضر وضعیت اکثریت مسئولان کنترل کیفیت از لحاظ مالی بسیار ضعیف بوده و در جایگاه یک کارگر ساده قرار دارند که این خود موجبات دلسردی روزافزون شده که باز هم همانطور که گفته شد نتیجه عدم شناخت جایگاه مسئول فنی است. از آنجایی که صدور پروانه مسئول فنی از سوی وزارت بهداشت و درمان معاونت غذا و دارو و همچنین پروانه صلاحیت مسئول کنترل کیفیت که از طرف اداره استاندارد و تحقیقات صنعتی صادر می‌گردد، همین دو ارگان هستند که می‌توانند متولی حمایت همه جانبه از مسئولین کنترل کیفی باشند و آنان نیز موقع تنظیم مدارک جهت صدور پروانه‌ها برگه‌ای که در آن شرح وظایف تشریح شده به مسئول فنی ارائه می‌دهند، ولی مسائل مربوط به ارزش‌گذاری روی جایگاه مسئول کنترل کیفیت در مقایسه با سایر افراد در شرکت یا کارخانه و بحث مالی و حقوقی، هیچ‌کدام بر عهده این دو اداره نیست و فرد باید یک‌تنه همراه با پیشبرد اهداف کیفی، مسائل و مشکلات مربوط به خود نیز بپردازد و در مواردی که روی مسائل تعامل با مدیریت نباشد و قبلاً نیز چند بار به آن اشاره شد. مدیریت از بینش بالایی در راستای شناخت پارامترهای مهم و اساسی و ضروری در جهت تولید محصول باکیفیت و مرغوب و ماندگار در بازار برخوردار نباشد کار به انزوا، بی‌انگیزگی و حس بلااستفاده بودن و استعفا نیز می‌انجامد. وی در بخش بعدی گفته‌های خویش به پیشرفت و تکنولوژی سطح دانش مسئولین کنترل کیفی در کشور اشاره کرد و گفت: در حال حاضر فارغ‌التحصیلان رشته‌های صنایع غذایی و علوم تغذیه که عمدتاً جذب کار در کارخانجات تولید مواد غذایی می‌شوند، طبق قوانین وضع شده از سوی معاونت‌های غذا و دارو و اداره استاندارد و تحقیقات صنعتی با توجه به محل خدمت که مشخص می‌کند حوزه کاری در چه زمینه‌ای است؛ موظف کرده‌اند که مسئول کنترل کیفی در کلاس‌های آموزشی که از سوی این ارگان‌ها یا مؤسسات مورد تأیید دایر می‌گردد شرکت نمایند تا پروانه صلاحیت صادر گردد. وی افزود: همچنین در حین خدمت نیز مسئولین کنترل کیفیت می‌بایست کلاس‌های بازآموزی و آموزشی را گذرانده و امتیاز مورد نیاز جهت تمدید پروانه خود را کسب نمایند. در واقع به‌روزرسانی دانش مسئولین کنترل کیفیت با این اوصاف الزامی گردیده و بدین ترتیب سطح دانش آنان بالا رفته و از مهارت‌ها و استانداردهای روز بهره‌مند می‌گردد. در نتیجه می‌توان سطح دانش مسئولین کیفی را خوب ارزیابی نمود. وی در پایان خاطرنشان کرد: بدین ترتیب چنانچه مسئول کنترل کیفی در محیط کار انگیزه لازم جهت ارتقاء دانش خود و بکارگیری علوم و فنون با توجه به پیشرفت روزافزونی که در همه جوانب مشاهده می‌شود را دارا باشد، می‌تواند از تمامی این پتانسیل‌ها استفاده کرده و تمام تلاش خود را جهت استفاده بهینه از منابع و مواد اولیه در راستای تولید محصولی مرغوب و باکیفیت به کار گرفته و توسعه پایداری را متضمن گردد.