اما گذشته از اهداف تعیین شده به منظور اجرای این طرح، دولت باید دغدغه‌های فعالان زنجیره تأمین نان را که نقش‌آفرینان اصلی طرح مذکور هستند، مورد توجه قرار دهد.
در سال‌های اخیر، سیاست دولت‌ها برای حمایت از جامعه، ثابت نگه داشتن نرخ نان و بعضاً افزایش حداقلی قیمت نان بوده که در مقابل افزایش چندین برابری هزینه‌های تولید هیچ سودی را عاید نانوایان نکرده و این صنف را متحمل فشارها و زیان‌های بسیار کرده است.
به گفته برخی نانوایان و همچنین رؤسای اتحادیه‌های نانوایان، طبق اعلام مسئولین، قرار نیست اقدامی در خصوص اصلاح نرخ نان صورت گیرد و اکنون اصلی‌ترین و مهم‌ترین مطالبه نانوایان، تعیین قیمت نان است. طبق گفته دولت و متولیان طرح هوشمندسازی، قرار بود با اجرای طرح مذکور، دولت به این روش که مابه‌التفاوت قیمت فعلی و جدید نان را محاسبه و به نانوایان تخصیص دهد، اصلاح نرخ نان را عملیاتی کند اما فعلاً اجرای طرح عملاً مسکوت مانده است!
انتظار می‌رود با توجه به افزایش غیرقابل کنترل هزینه‌های نانوایان، تا زمانی که دولت قصد ادامه اجرای طرح هوشمندسازی را ندارد، حداقل با تدابیری به فکر حمایت از این صنف ضعیف باشد و با تصمیماتی همچون افزایش غیرمنطقی و چند برابری جرایم نانوایی، بیش از پیش به این صنف آسیب نزند!