آسیابانان کشور و بسیاری از متخصصین صنعت گندم و آرد معتقدند خودکفایی ما در حوزه گندم، صرفا جنبه کمی داشته و صنعت آرد کشور از کمبود گندم کیفی رنج می‌برد.
ناگفته نماند که در ایران صرفا سه استان گلستان، فارس و خوزستان به عنوان مهره‌های اصلی تولیدکننده گندم کیفی به شمار می‌آیند البته برخی از دیگر استان‌ها هم در بخش‌هایی دارای گندم کیفی هستند اما در مجموع فارس، خوزستان وگلستان از استان‌های اصلی تولیدکننده کیفی به شمار می‌آیند لذا با توجه به نسبت تولید گندم کیفی در مقابل میزان نیاز کل کشور و از سوی دیگر ممنوعیت واردات گندم، بدیهی است که انجام اختلاط مهندسی شده گندم‌ها و انتقال گندم استاندارد و متناسب با نیاز هر استان به نقاط مختلف کشور بسیار ضروری خواهد بود.
با اینکه مسئولین و متولیان مربوطه بر این امر مصر هستند که امر اختلاط با اصول و قاعده درست در کشور صورت می‌گیرد اما بسیاری از آسیابانان کشور بالاخص استان‌های غیر برخوردار از گندم کیفی بر عدم اختلاط مناسب گندم‌ها و دغدغه و نگرانی از بابت تامین گندم کیفی تاکید دارند.
متولی اصلی این امر، شرکت بازرگانی دولتی است که باید با ارائه یک فرمول استاندارد جهت اختلاط گندم در شرایطی که آسیابانان کشور اجازه واردات گندم خارجی ندارند، نیاز صنعت آردسازی را تامین نماید.
اما سوال اینجاست که آیا با انجام عمل اختلاط نیاز کل کشور به گندم کیفی کاملا برطرف می‌گردد؟
پاسخ این سوال از نگاه نگارنده این متن خیر است!
کشورمان از سه نوع گندم درجه یک، درجه دو و درجه سه برخوردار است که اگر امکان اختلاط هر سه نوع گندم با یکدیگر وجود داشته باشد، گندم کیفی در سطح درجه 2 به دست می‌آید که البته باید گفت در امر اختلاط، عملا این اتفاق نمی‌افتد! زیرا طبیعتا در استان‌های برخوردار از گندم کیفی (سه استان مذکور)، گندم‌های درجه یک به مصرف خود استان می‌رسد و نیز محصول مازاد بر نیاز به سایر نقاط کشور حمل می‌شود که البته آن هم غالبا کیفیت گندم‌های درجه یک را ندارد.
لذا با این شرایط در استان‌های غیر برخوردار از گندم کیفی، عملا گندم درجه یک به جهت اختلاط و رفع نیاز استان در اختیار نیست پس در این صورت نمی‌توانیم در همه استان‌های کشور به صورت یکسان گندم کیفی و به تبع آن آرد و نان کیفی داشته باشیم.
اما با توجه به آنچه گفته شد، قطعا نیاز به واردات گندم کیفی خارجی در این شرایط وجود دارد. دولت می‌تواند واردات را صرفا برای استان‌های غیر برخوردار از گندم کیفی آزاد کند تا نیاز این استان‌ها از این طریق برطرف گردد و کشور هم به صورت یکسان از گندم باکیفیت برخوردار باشد.