در طی سال‌های گذشته، کارخانه‌های آرد ایران در حوزه صادرات ورود کردند تا جایی که بسیاری از واحدها در سطح کشور توانستند در این حوزه خوش بدرخشند و برای خود مشتریانی جهانی جذب کنند. شاهد این بودیم که آرد ایران در بازار جهانی به جایگاه قابل قبولی دست یافته بود و طبیعتاً اگر این روند ادامه پیدا می‌کرد، در حال حاضر ایران از جایگاهی ثابت در بازار صادرات برخوردار بود.
ایران به لحاظ جغرافیایی و منطقه‌ای در مجاورت کشورهای بزرگ واردکننده آرد به ویژه عراق قرار دارد و این خود یکی از فاکتورهایی است که زمینه صادرات را تسهیل می‌کند.
نزدیکی برخی از استان‌های کشورمان به مناطق مرزی هم از این قاعده مستثنی نیست. استان‌های مرزی کشور از جمله ایلام و کردستان با توجه به همجوار بودن با مرز، از پرداخت هزینه کرایه حمل و نقل آرد معاف خواهند بود.
درشرایط فعلی، اغلب کارخانه‌های آردسازی کشور با ظرفیت کمتر از توان واقعی خود فعالیت می‌کنند و فعالیت صادراتی می‌تواند به افزایش ظرفیت تولیدشان کمک کند.  
چه بسا اینکه کشور از کارخانه‌های آرد بسیاری برخوردار است که پتانسیل‌های صادراتی دارند و می‌توانند با حضور در بازار صادراتی در شرایط فعلی اقتصادی کشور به نفع دولت گام برداشته و از همه مهم‌تر اینکه برای کشور ارز‌آوری کنند.
در واقع صادرات می‌تواند بازار ساکن کارخانه‌های آرد را رونق ببخشد و به عبارتی چرخ مسکوت کارخانه‌ها را به تحرک بیندازد.
دولت سال گذشته طی اقدامی مثبت با عرضه گندم صادراتی در بورس کالا، در واقع گامی به جهت رونق صادرات آرد ایران برداشت اما متاسفانه به یکباره عرضه این نوع گندم را در بورس متوقف کرد و در حال حاضر صادرات آرد صرفا از طریق طرح عبور موقت برای کارخانه‌ها میسر است اما از آنجا که خرید گندم خارجی و صادرات از طریق عبور موقت برای کارخانه‌ها باتوجه به وضعیت درآمدی آن‌ها مقرون به صرفه نیست، چندان از صادرات استقبال نمی‌کنند و برخی از واحدها قسمت صادراتشان را به کل تعطیل کرده‌اند. ضمن اینکه صادرات از طریق عبور موقت پیچیدگی‌ها و بوروکراسی‌های اداری خود را دارد که آسیابانان را از ادامه راه منصرف و یا دلسرد می‌کند.
متاسفانه با توجه به تغییر زودهنگام سیاست‌های دولت و نبود تصمیم و قانونی واحد در حوزه صادرات و محدودیت‌های صادراتی که در حال حاضر در کشور لحاظ شده، کارخانه‌ها حاضر به ریسک در این حوزه نیستند و می‌توان گفت متاسفانه در حال حاضر ایران از بازار صادراتی حذف گردیده و یا اینکه جایگاهش بسیار کمرنگ شده است البته ناگفته نماند هنوز هم به ندرت کارخانه‌های کشور در این بازار جهانی به فعالیت می‌پردازند. طبق اظهارات برخی از آسیابانان کشور که در سنوات گذشته حضوری فعال در بازار صادراتی داشته‌اند، مشتریان جهانی به دلیل شرایط فعلی کشور و نبود سیاست‌ها و ضوابط مشخص در این حوزه، حاضر به همکاری جهانی با ایران نیستند.
اگر دولت به فکر تولیدکننده داخلی است، باید به تولیدکنندگان هم بها دهد و برای رفع دغدغه‌هایشان گام بردارد. فراهم نمودن زمینه صادرات می‌تواند هم به نفع دولت باشد و هم کارخانه‌های آرد.