تخم مرغ
اضافه کردن تخم مرغ رنگ زردتری به پاستا می‌دهد و ارزش تغذیه‌ای آن را بالا می‌برد. علاوه بر این، به صورت هم‌زمان روی کیفیت و ویژگی‌های آن نیز اثر می‌گذارد.
محققان اثرات شبکه پروتئینی تخم مرغ و ثبات گرمای پاستایی که با تخم مرغ غنی شده را مورد بررسی قرار دادند و متوجه شدند پاستایی که در تولید آن دوبار عمل پاستوریزه شدن صورت گرفته کیفیت بهتری دارد زیرا این کار باعث شده تا شبکه پروتئین قدرتمندتری تشکیل شود. براساس تحقیقات، شدت گرمای وارده برای تولید پاستا روی فعل و انفعالات پروتئین اثر می‌گذارد.
مقدار زرده تخم مرغ موجود نیز با مقدار چربی ومیزان قدرت پاستا رابطه دارد.
هرچقدر مقدار زرده تخم مرغ بیشتر باشد، چربی آن نیز بیشتر می‌گردد که در واقع این اتفاق باعث می‌شود شبکه گلوتن ضعیف شده و وَر آمدن نشاسته بیشتر شود و در مدت زمان پخت، پاستا آب بیشتری به خود جذب کند.

فیبر
مطالعاتی نیز روی میزان تاثیر انواعی از فیبرها روی پاستا به عمل آمده است. این تحقیقات نشان می‌دهد پاستای دارای سبوس جو دو سر، تا 5 درصد افزایش کیفیت داشته اما پاستای دارای اینولین( اینولین ترکیبی از پلی ساکاریدهای طبیعی است که توسط برخی از گیاهان تولید می‌شود)، کیفیت پایین‌تری داشته است زیرا اینولین روی شکل گیری شبکه گلوتنی تاثیر منفی می‌گذارد. علاوه بر این، اینولین در طول مدت پخت از بین می‌رود و در واقع محصول نهایی فاقد فیبر خواهد بود.
مطالعات همچنین نشان می‌دهند که فیبر باعث تغییر بافت پاستا می‌شود. البته این موضوع به نوع پاستا نیز بستگی دارد.

سبزیجات
تحقیقاتی جهت بررسی اثرات جایگزینی سمولینا با آرد سویا انجام شده است. استفاده از سبزیجات در پاستا به این منظور است که پاستای تولید شده از لحاظ تغذیه‌ای غنی شده باشد. اسپاگتی‌‌هایی که به این روش تولید شده‌اند دارای 33 درصد پروتئین هستند و طعمی قابل قبول دارند.
برای این کار نخود سبز و باقلا را جایگزین سمولینا کردند. این نوع  پاستا را با تکنولوژی‌های مختلف آزمایش کردند و متوجه شدند پاستاهایی که با آرد سبزیجات غنی شده‌اند و برای تهیه آن‌ها از دمای بالا استفاده شده است، کیفیت بیشتر و ارزش غذایی بالاتری دارند.