این واحد تولیدی از ظرفیت تولید روزانه 500 تن آرد برخوردار است و هم اکنون به تولید سه‌هزار تن آرد یارانه‌ای و 800 الی 900 تن آرد نیمه یارانه‌ای می‌پردازد.
کارخانه آرد کنگان همچنین از ظرفیت ذخیره‌سازی 55 هزار تنی برخوردار است که 30 هزار تن به سیلوی مکانیزه، 3 هزار تن به سیلوی بتنی، 15 هزار تن به انبار مکانیزه و مابقی به انبار مسقف اختصاص دارد.
محمد خدابخشی، مدیرعامل کارخانه در گفت‌وگو با غلات نیوز بیان کرد: متأسفانه با وجود اینکه کارخانه از ظرفیت استاندارد و کامل ذخیره‌سازی برخوردار است، موجودی گندم کارخانه صرفاً به چهارهزار تن می‌رسد و سیلوهایمان خالی هستند.
کارخانه آرد کنگان علی‌رغم برخورداری از پتانسیل‌های بالقوه تولید و برخورداری از به‌روزترین تکنولوژی در بخش آسیابانی و آزمایشگاه کنترل کیفیت، تا کنون به حوزه صادراتی ورود نکرده است و به گفته مدیرعامل کارخانه، با توجه به نوسانات ارزی و شرایط بی‌ثبات بازار، قدم گذاشتن در مسیر صادراتی ریسک‌پذیر است.
خدابخشی خاطرنشان کرد: در تولید آرد، ماده اولیه گندم از اهمیت بسیار بالایی برای یک واحد آسیابانی برخوردار است و علی‌رغم اینکه شرکت غله در تأمین گندم کیفی تلاش‌های بسیاری می‌کند اما استان سیستان و بلوچستان به عنوان یک استان مصرف‌کننده به شمار آمده و غالباً گندم‌های ارسالی به استان درجه کیفی ضعیف‌تری دارند.
از فعالیت خدابخشی در صنعت آرد و نان بیش از 60 سال است که می‌گذرد. وی به عنوان پیشکسوت صنعت آرد و نان ابراز کرد: از دوران کودکی در واحد صنفی نانوایی مشغول به کار شدم و دغدغه‌های نانوایان درباره آرد باکیفیت باعث شد به این حوزه وارد شده و کارخانه آردسازی راه‌اندازی نمایم.
وی در بخش دیگری از اظهاراتش به دغدغه‌ها و چالش‌های پیش روی آسیابان کشور اشاره نمود و بیان کرد: صنعت آردسازی از جمله صنایعی در کشور به شمار می‌آید که نیازمند تجهیزات روز و تکنولوژی مدرن است و قطعاً تکنولوژی آسیابانی روی کیفیت بسیار اثرگذار خواهد بود اما متأسفانه نوسانات نرخ دلار و افزایش ناگهانی، روزانه، سرسام‌آور و غیرمنطقی هزینه‌ها، این امکان را به ما نمی‌دهد تا در راستای تجهیز سیستم آسیابانی به مدرن‌ترین تکنولوژی‌ها گام برداریم.
خدابخشی در بخش دیگری از سخنانش با اظهار گله‌مندی از تفاوت قیمت آرد نیمه‌ یارانه‌ای در سطح کشور گفت: نرخ آرد باید به صورت کشوری لحاظ شود. چرا باید کارخانه‌ای که در دورافتاده‌ترین نقطه کشور باکیفیت‌ترین آرد را تولید می‌کند، محصولش را با نرخ 48 هزار تومان در بازار عرضه نماید و کارخانه‌ای با شرایط و امکانات بهتر در یک نقطه دیگر از کشور آردش را با نرخ 55 هزار تومان بفروشد؟! متأسفانه این ظلمی است که در حق آسیابانان سیستان و بلوچستان می‌شود که بدون هیچ‌گونه امکانات، به تولید آرد می‌پردازند!